Εδώ και δύο τρία χρόνια υπάρχει μια μόνιμη συζήτηση για το αν μπορούν όλοι να πάρουν πτυχίο ελικοπτέρου. Φυσικά η συζήτηση αφορά αποκλειστικά και μόνο στα προσόντα του εκπαιδευόμενου. Σε αυτά συμπεριλαμβάνεται και η ορθή κρίση και διαύγεια πνεύματος μιας και καλείτε να χειριστεί ένα αρκετά σύνθετο μηχάνημα που δεν θα κινείται στο έδαφος αλλά στον αέρα, για να μην πω πάνω από τα κεφάλια μας.
Σε μία συγκεκριμένη περίπτωση γνωστή στους περισσότερους στο χώρο, χρειάστηκε να πάρω την απόφαση να πω στον εκπαιδευόμενο ότι δεν θα μπορούσα να συνεχίσω την εκπαίδευσή του καθότι θα μου ήταν αδύνατον να τον αφήσω να βγει σόλο, πόσο μάλλον να του υπογράψω για την εκπαίδευσή του. Ήταν μια πολύ δύσκολη απόφαση την οποία δεν πήρα «ελαφρά τη καρδία». Συζήτησα το θέμα με πολλούς άλλους εκπαιδευτές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και είχαν ανάλογες απόψεις. Το πρόβλημα ήταν καθαρά θέμα διαύγειας νου, κάτι που δεν θα μπορούσα να διορθώσω εγώ με την επανάληψη ασκήσεων, διαδικασιών και θεωρητικών διαλέξεων. Σίγουρα μετά από 200 ώρες θα μπορούσε να πετάξει ικανοποιητικά. Και μετά;
Ο εκπαιδευόμενος φυσικά δεν δέχτηκε αυτά που του είπα και τα τρία τελευταία χρόνια, με τεράστια επιμονή, έχει προσεγγίσει όλους τους διαθέσιμους εκπαιδευτές και όχι μόνο, σε όλες τις σχολές προσπαθώντας να συμπληρώσει τις ώρες του. Φυσικά όλοι είχαν την ίδια άποψη και μετά από λίγες ώρες στον αέρα, του έλεγαν τα ίδια ακριβώς πράγματα. Ο κύκλος συνεχιζόταν.
Σε μία από τις πολλές συζητήσεις για το θέμα αναρωτήθηκα, τι θα γίνει εάν τελικά αυτός ο εκπαιδευόμενος συμπληρώσει από εδώ και από κει τις προβλεπόμενες ώρες εκπαίδευσης και βρεθεί κάποιος «εξεταστής» που δεν γνωρίζει την κατάσταση και δεν δει τα σημάδια και τον περάσει. Βέβαια τι φταίει και αυτός θα μου πείτε. Δεν φταίει αυτός που θα προτείνει την ετοιμότητα του εκπαιδευόμενου για εξέταση; Βεβαίως και φταίει και έχει τη βασική ευθύνη.
Αδύνατον αυτό το σενάριο! Δεν υπάρχει εξεταστής να πάρει τέτοια ευθύνη. Δεν υπάρχει εκπαιδευτής η εξεταστής που να μην δει το πρόβλημα. Δεν είναι δυνατόν να πάρει σοβαρός άνθρωπος την ευθύνη να τον στείλει solo ταξίδι ναυτιλίας. Η ΥΠΑ έχει δικλίδες ασφαλείας. Όλοι οι εκπαιδευτές στην μικρή μας χώρα γνωρίζουν το θέμα. Αυτά δεν γίνονται. Έτσι λέγαμε και τα καμώματα του εκπαιδευόμενου έγιναν σιγά σιγά ανέκδοτα.
Όσο γελάσατε, γελάσατε κύριοι, γιατί έγινε θαύμα. Βρέθηκε σχολή, βρέθηκε, εκπαιδευτής, ο εκπαιδευόμενος δέχτηκε την Eπιφοίτηση, βρέθηκε εξεταστής και ο εν λόγω εκπαιδευόμενος απέκτησε σήμερα το μεσημέρι Πτυχίο Ελικοπτέρου. Συγχαρητήρια. Αυτά. Είπατε κάτι κ. Μπούμη;
ΥΓ. Ο εκπαιδευόμενος = Η –νη
[print_link]