Το παρακάτω γράμμα εστάλη με email στο greekhelicopters.gr με την παράκληση να δημοσιευτεί ανώνυμο (για ευνόητους λόγους αν και όλοι γνωρίζουμε το συντάκτη, καθώς πρόκειται για έναν από τους αρχαιότερους και εμπειρότερους συναδέλφους μας που τυνχάνει το σεβασμό και την εκτίμηση όλων μας).

Θαυμάστε λοιπόν για άλλη μιά φορά τα χάλια της ΥΠΑ που αντί να εκσυνχρονίζεται, τραβάει την κατηφόρα.

 – – – – –

      Θα μπορούσε να ήταν ένα χρονογράφημα σαν και εκείνα που γράφουν οι μεγάλοι μας χρονογράφοι ή μία επιθεώρηση για κάποια καλοκαιρινή βραδιά ή ένα κακόγουστο αστείο, αλλά δεν είναι τίποτα από όλα αυτά, είναι μια εμπειρία με την γραφειοκρατία της αγαπητής καθ’ όλα Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας.

       Μια ωραία ημέρα με μίνι καύσωνα μια και είχα ρεπό, αντί να κατευθυνθώ στην κοντινότερη παραλία της Αττικής οπλίστηκα με κουράγιο και ξεκίνησα για να ανανεώσω το Π.Ι.Π του πτυχίου μου. Αλήθεια όταν εκπονούσαν τα JAR OPS για Crew Duty και Crew Rest, είχαν υπ’ όψιν τους ότι θα πρέπει να εφαρμοστούν και από Ελληνικά πληρώματα, τα οποία δυστυχώς έχουν  σχέση με την ελληνική CAA;

       Αφού πρώτα επισκέφτηκα την Δ.Ο.Υ της περιοχής μου για τα απαραίτητα παράβολα και περιμένοντας στην ουρά, σκέφτηκα, ότι πολλοί συμπολίτες μας προτιμούν, στην εποχή του internet και των ηλεκτρονικών πληρωμών, να ταλαιπωρούνται περιμένοντας στην ουρά να πληρώσουν την εφορία.

       Επιτέλους ήρθε και η σειρά μου: «Παράβολα 128 ευρώ παρακαλώ».

       Κάποιος πρέπει να με ζηλεύει και να με τιμωρεί που πετάω τέσσερεις διαφορετικούς τύπους, σκέφτηκα, καθώς, κάθε εγγραφή στο Π.Ι.Π μου στοιχίζει ένα φουλάρισμα του αυτοκινήτου μου. Είναι μύθος τελικά ότι όλοι οι πιλότοι έχουν τζιπ ή Porsche.

       Συνεχίστηκε η πρωινή μου οδύσσεια προσπαθώντας να φτάσω από το Βόρεια Προάστια στην παραλία. Μια εποχή που το αεροδρόμιο ήταν στο Ελληνικό οι περισσότεροι εργαζόμενοι έμεναν εκεί κοντά και φυσικά και η Υ.Π.Α ήταν δίπλα μας. Τώρα με τον Ελ. Βενιζέλο έχουμε σκορπιστεί και η Υ.Π.Α είναι μακριά. Πάλι καλά σκέφτηκα που οι αντίστοιχες υπηρεσίες των άλλων κρατών δεν βρίσκονται στην εποχή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, για σκέψου κάθε έξη μήνες να χρειαζόταν να πηγαίνεις στο Λονδίνο, στο Παρίσι ή στην Οκλαχόμα. Βλέπετε, πολλοί από εμάς έχουν και πτυχία άλλων κρατών και ξέρουν πόσο εύκολο και οικονομικό είναι να το διατηρείς εν ισχύει, μέσω internet ή απλού ταχυδρομείου. Δυστυχώς στην εποχή της παγκοσμιοποίησης είναι πολύ εύκολο να κάνεις συγκρίσεις ειδικά στο δικό μας επάγγελμα.

       Κάποια στιγμή κάθιδρος και κουρασμένος από την κίνηση έφτασα στην Υ.Π.Α εντός του ωραρίου εξυπηρετήσεως του κοινού. Σε λίγο θα τελειώσουν τα βάσανα μου σκέφτηκα και θα πάω να πιώ έναν καφέ στη παραλία, να μην πάει χαμένο και το Crew Rest.

       Συμπλήρωσα μια αίτηση επισύναψα τα απαραίτητα δικαιολογητικά και πήγα στο γραφείο του κ. Τατάκη, ενός καθ’ όλα ευσυνείδητου, εξυπηρετικού, ευγενικού και πάντα πρόσχαρου υπαλλήλου και ο οποίος με εξυπηρετούσε πάντα στο παρελθόν.

       Η κούραση μου από το κυκλοφοριακό δεν με άφησε να δώσω σημασία σε μια χειρόγραφη ανακοίνωση κολλημένη σε ένα τοίχο. «Από 7 Ιουλίου τα Π.Ι.Π των Ελικοπτέρων δεν θα δίδονται την ίδια μέρα». Ούτε τις κάμερες πρόσεξα που με παρακολουθούσαν συνεχώς και ας μην αναγραφόταν πουθενά, όπως όφειλε, ότι οι κινήσεις μαγνητοσκοπούνται. Αλήθεια αυτό το γνωρίζει η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων;

       Μετά την ανταλλαγή χαιρετισμών και φιλοφρονήσεων με τον Άρη, άλλωστε είχαμε να ειδωθούμε έξη μήνες! Λες για αυτό να μας θέλει η υπηρεσία να μας βλέπει κάθε έξη μήνες, για σύσφιξη σχέσεων; Ή όπως οι υπόδικοι που πρέπει να εμφανίζονται στο οικείο αστυνομικό τμήμα σε τακτά χρονικά διαστήματα; Με ρώτησε λοιπόν ο Άρης ποιος άνεμος με έφερε από εκεί. Του εξήγησα λοιπόν, και εκείνος χαμογελώντας μου είπε ότι άλλαξαν πλέον τα πράγματα και δεν είναι αυτός αρμόδιος για τα ελικόπτερα, αλλά ο κ. Ελευθεριάδης και ο κ. Καραμπουρνιώτης και να απευθυνθώ σε αυτούς. Πότε άλλαξαν σκέφτηκα, χωρίς να ενημερωθούμε εμείς οι άμεσα ενδιαφερόμενοι; Αλλά στην Ελλάδα βρισκόμαστε όπου, άγνοια νόμου δεν επιτρέπεται έστω και αν έγινε ερήμην σου.

       Πήγα στην συνέχεια στο γραφείο του κ. Ελευθεριάδη ο οποίος αφού έριξε μια ματιά στα δικαιολογητικά, μου είπε ότι πρέπει να πάω στον κ. Καραμπουρνιώτη για να ελέγξει την νομιμότητα αυτών. Που είσαι Παυλόπουλε που διαρρηγνύεις τα ιμάτια σου στη Βουλή για την πάταξη της γραφειοκρατίας και για το ότι οι Υπηρεσίες είναι υποχρεωμένες να δέχονται την υπεύθυνη δήλωση του πολίτη, τα λόγια σου δεν έφτασαν ποτέ στη Υ.Π.Α.

       Πίσω λοιπόν στο γραφείο 13 για τον κ. Καραμπουρνιώτη. Τι λέγαμε για την υπεύθυνη δήλωση του πολίτη; Ε λοιπόν, καμιά σχέση! Εδώ η αντιμετώπιση ήταν ακόμη χειρότερη. Ο πιο ήπιος χαρακτηρισμός είναι ότι ο κ. Καραμπουρνιώτης θεωρούσε τους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών ελικοπτέρων ψεύτες και απατεώνες. Δεν δέχτηκε την βεβαίωση τους για τις ώρες πτήσεως του ελικοπτέρου η οποία συνοδευόταν με αντίγραφο του Log Book. Αμφισβητεί ένα επίσημο έγγραφο, το Log Book, στο οποίο στηρίζεται η συντήρηση και η πλοϊμότητα του ελικοπτέρου και το οποίο υπογράφουν οι κυβερνήτες, οι μηχανικοί συντηρήσεως και οι επιθεωρητές της υπηρεσίας του. Η μόνη υποχρέωση που έχει ο κυβερνήτης μετά την πτήση του ελικοπτέρου είναι να τηρεί αυτό το έγγραφο, και από αυτό το έγγραφο απορρέουν όλα τα υπόλοιπα και μάλιστα αυτό τα έγγραφο απαιτούν και οι ασφαλιστικές εταιρείες σε περίπτωση κάποιας απαιτήσεως, είναι δε αυτές που τελικά θα βάλουν το χέρι στην τσέπη. Αν μη τι άλλο αυτό δείχνει ότι ο εν λόγω κύριος δεν έχει καμία επαφή με την Γενική Αεροπορία, τις διαδικασίες και τους κανόνες της. Από πληροφορίες, δεν έχει πετάξει ποτέ για αεροπορική εταιρεία, ούτε καν σαν ιδιώτης και η μόνη εμπειρία που έχει είναι από την Πολεμική Αεροπορία. Μπορεί λοιπόν, να είναι καλός για να ελέγχει το τμήμα ιπταμένων της Αστυνομίας και Πυροσβεστικής αλλά από ιδιώτες δεν γνωρίζει τίποτα. Ο μόνος ήπιος χαρακτηρισμός για τον κύριο αυτόν είναι ευθυνόφοβος και σφραγιδολάτρης.

Αφού μετά έλεγξε διεξοδικά την βεβαίωση της αεροπορικής εταιρείας που προσκόμισα δεν μπόρεσε να κάνει διαφορετικά και την δέχτηκε.

       Μετά πάλι πίσω στον κ. Ελευθεριάδη ο οποίος και αντέγραψε αυτά που είχε σημειώσει ο κ. Καραμπουρνιώτης στην αίτηση. Η γραφειοκρατία σε όλο της το μεγαλείο.

       Και εδώ αγαπητοί μου θα σκέφτεστε ότι τελείωσα και θα πάω να απολαύσω το καφεδάκι μου. Έτσι νόμιζα και εγώ, αλλά λογάριαζα χωρίς τον ξενοδόχο. Μου ανακοίνωσε λοιπόν ότι θα έπρεπε να συμπλήρωνα και μια δεύτερη αίτηση για το ίδιο θέμα και ότι θα έπρεπε να καταθέσω τα δικαιολογητικά και το Π.Ι.Π μου στην γραμματεία και να έρθω κάποια άλλη μέρα να το πάρω υπογεγραμμένο. Στις έντονες διαμαρτυρίες μου, μου απάντησε ότι εκτελεί εντολές της διοικήσεως και ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτε, και ότι αν θέλω μπορώ να απευθυνθώ στον προϊστάμενο του.

       Απευθύνθηκα λοιπόν στον προϊστάμενο του τμήματος τον κ. Δεσύλλα και του διαμαρτυρήθηκα για την όλη διαδικασία και για τον άσκοπο χάσιμο του χρόνου μας για την ανανέωση του Π.Ι.Π.

Ο κ. Δεσσύλας μου είπε ότι αυτή είναι η εντολή της διοικήσεως. Του απάντησα ότι δεν φαντάζομαι ο κ. Διοικητής να ξύπνησε ένα πρωί και να αποφάσισε ότι οι χειριστές των ελικοπτέρων πρέπει να παίρνουν την ανανέωση του Π.Ι.Π σε δύο δόσεις και αυτό πρέπει να είναι δικιά του εισήγηση. Μου απάντησε ότι γίνεται διότι με τις ανανεώσεις απασχολούνται οι υπάλληλοι και δεν μπορούν να κάνουν άλλη δουλειά. Του είπα ότι θα αστειεύεται βέβαια διότι οι εν ενεργεία χειριστές δεν είναι πάνω από 100, άρα αντιστοιχούν ένας χειριστής ανά 3 ημέρες. Απάντησε ότι δεν επαρκεί το προσωπικό. Του είπα ότι από 18 ευρώ ανά τύπο την ανανέωση την κάνανε 32 άρα περιμένουμε κάποια καλύτερη τουλάχιστον εξυπηρέτηση. Μου απήντησε με ερώτηση αν γνωρίζω πόσο τιμάται η ανανέωση στο εξωτερικό. Του απάντησα ότι συνεχίζει να λέει ανέκδοτα συγκρίνοντας την εξυπηρέτηση στο εξωτερικό με την εξυπηρέτηση της Υ.Π.Α. Έχω πτυχίο της F.A.A και της F/DGAC και ούτε ξέρω που είναι τα γραφεία τους δεν τα έχω δει ούτε σε φωτογραφία και όλες μου τις υποθέσεις τις διεκπεραιώνω με το ταχυδρομείο και e–mail. Μου απάντησε ότι και εδώ μπορώ να το κάνω αυτό με courier. Στην ερώτηση μου ποιος θα χρεωθεί το courier; Μου απάντησε ότι εγώ θα το χρεωθώ. Του απάντησα ότι συνεχίζει να αστειεύεται και επίσης, τι θα γίνει τις ημέρες που εγώ δεν θα έχω το Π.Ι.Π μαζί μου και θα πρέπει να πετάξω; Μου απάντησε ότι αν μου ζητηθεί από τους αερολιμενικούς να τους πω ότι το έχω στείλει στην υπηρεσία για έλεγχο. Του είπα λοιπόν ότι, σύμφωνα με τον νόμο είμαι υποχρεωμένος όποτε πετάω να έχω μαζί μου το πτυχίο μου, εν ισχύει, άρα και το Π.Ι.Π μαζί, και ότι αυτός με εξωθεί σε παρανομία. Του ανέφερα ότι αυτός είναι σε αυτή την θέση γιατί υπάρχουμε εμείς οι πιλότοι για να μας υπηρετεί και εξυπηρετεί αλλιώς σε αντίθετη περίπτωση θα έβγαζε άδειες για φορτηγά στο Υπουργείο και ότι δεν φεύγω από εκεί αν δεν παραλάβω το Π.Ι.Π μου θεωρημένο.

       Με τα πολλά μου υπέγραψε το Π.Ι.Π και αναχώρησα μετά από τρείς ώρες στα γραφεία. Όπως καταλαβαίνετε δεν είχα όχι μόνο όρεξη για καφέ αλλά ήμουν και τόσο εκνευρισμένος που μου πήρε ώρες να ηρεμίσω. Είχα τελειώσει μόνο εν μέρει γιατί είχα ανανεώσει μόνο τους δύο τύπους και θα πρέπει να ξαναπάω. Πάει λοιπόν άλλο ένα crew rest. Γιατί σας τα λέω τώρα αυτά; Απλώς για να ξέρετε τι να περιμένετε, και ακόμη, να συνεννοηθείτε με τους άλλους φίλους και γνωστούς σας χειριστές όταν πάτε για ανανέωση μην πάτε την ίδια μέρα γιατί θα μας ζητήσουν και επίδομα υπερεργασίας. Καλού κακού κρατάτε και καμιά φανέλα να τους δώσετε να αλλάξουν γιατί θα έχουν ιδρώσει.

Α… και αν κάποιος θέλει παράβολα 64 ευρώ, ας μου τα ζητήσει, χαμένα θα πάνε, θα του κάνω και καλύτερη τιμή.

[print_link]