Λόγω των τελευταίων “συζητήσεων” περί μισθωμένων πτήσεων λάβαμε μερικά email από ιδιοκτήτες ελικοπτέρων που μας ζητούν πληροφορίες σχετικά με το αν μπορούν να χρησιμοποιήσουν επαγγελματικά το ελικόπτερό τους. Θα απαντήσω με μία λέξη. Βεβαίως.
Τα πράγματα δεν είναι πολύπλοκα αλλά απαιτούν κάποιες γραφειοκρατικές κατά βάση διαδικασίες. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες αλλά θα αναφερθώ επιγραμματικά.

Για να χρησιμοποιηθεί ένα ελικόπτερο επαγγελματικά θα πρέπει να ενταχθεί στο στόλο κάποιας αεροπορικής εταιρείας η οποία φυσικά θα διαθέτει AOC ή αλλιώς άδεια αερομεταφορέα και εμπορική άδεια. Τέτοιες εταιρείες στην Ελλάδα είναι δύο-τρεις που ασχολούνται αποκλειστικά με ελικόπτερα. Οι υπεύθυνοι τις εταιρείας θα καταθέσουν τα απαραίτητα χαρτιά στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας και τα πράγματα θα πάρουν το δρόμο τους. Μια μικρή σημείωση ότι το ελικόπτερο θα πρέπει να συντηρείται κάτω απο CAMO (Continuing Airworthiness and Maintenance Organization).

Μέχρι εδώ όλα καλά. Το ελικόπτερο από τη στιγμή που θα ενταχθεί σε αεροπορική εταιρεία θεωρείτε επαγγελματικό και ο ιδιοκτήτης για να μπορέσει να το χρησιμοποιήσει θα πρέπει:

1. Να διαθέτει επαγγελματικό πτυχίο.
2. Να έχει περάσει όλη την εκπαίδευση των χειριστών της εταιρείας στην οποία εντάσσεται και να συνεχίζει φυσικά να εκπαιδεύεται αλλά και να περνάει τα check που περνούν και οι υπόλοιποι χειριστές κατά τη διάρκεια του χρόνου.
3. Θα πρέπει να εγγραφούν στις καταστάσεις της εταιρείας ως χειριστές.
4. Θα πρέπει να διαθέτουν την προβλεπόμενη πτητική εμπειρία που προβλέπεται από τον κανονισμό της αεροπορικής εταιρείας. Παρότι κατά JAR οι ελάχιστες ώρες είναι 300 ως κυβερνήτης, οι σοβαρές εταιρείες απαιτούν από τους κυβερνήτες τους πάνω από 2000 ώρες.
5. Οι πτήσεις πρέπει να ακολουθούν επακριβώς όλες τις διαδικασίες που προβλέπει ο κανονισμός της εταιρείας.

Με πολύ απλά λόγια το ελικόπτερο δεν μπορεί πλέον να χρησιμοποιηθεί ως prιvate και σχεδόν σίγουρα ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να έχει σε κάθε πτήση μαζί του και έναν από τους επαγγελματίες χειριστές της εταιρείας. Προσγειώσεις σε μέρη που δεν έχουν ελεγχθεί από την εταιρεία και δεν υπάρχουν στα εγχειρίδιά της τέλος. Αυτά εάν πετάει ο ίδιος το ελικόπτερό του γιατί αν έχει χειριστή ή το πετάει κάποιος φίλος του θα πρέπει να να ακολουθήσει και αυτός την παραπάνω διαδικασία δηλαδή να ενταχθεί στην αεροπορική εταιρεία. Και όπως είπα με PPL αυτό δεν είναι εφικτό.

Εάν δεν θέλει να το χρησιμοποιεί ο ιδιοκτήτης και από μέσο διασκέδασης θέλει να το κάνει επιχειρηματική δραστηριότητα θα πρέπει να προσέξει τα εξής:

1. Να επιλέξει την αεροπορική εταιρεία με πολύ προσοχή και να ρωτήσει πρώτα την αγορά για την κάθε μια από αυτές. Ανέφερα μεν ότι στην Ελλάδα έχουμε δύο-τρεις εταιρίες αλλά αναφέρομαι στις σοβαρές…
2. Θα πρέπει να συμφωνήσει με συγκεκριμένους όρους οι οποίοι θα πρέπει να είναι διατυπωμένοι επακριβώς στο συμβόλαιο.
3. Πρέπει να δεσμευτεί η εταιρεία σε κάποιο μίνιμουμ ωρών πτήσης στη διάρκεια του χρόνου.
4. Να αναφέρουν ρητώς ποιος έχει την ευθύνη του κόστους της συντήρησης αλλά και των ζημιών που ίσως προκύψουν.

Εάν τώρα αυτό το μοντέλο είναι βιώσιμο ή όχι αυτό εξαρτάται από το εάν και οι δύο πλευρές ξέρουν καλά γιατί μπαίνουν σε αυτή τη διαδικασία. Εάν ο ιδιοκτήτης θέλει πραγματικά να “χάσει” τη διασκέδαση της πτήσης στο βωμό του κέρδους. Η προσωπική μου άποψη; Θέλω να πιστεύω ότι μπορεί να γίνει. Η ιστορία έρχεται να διαφωνήσει μαζί μου αλλά και τα κακά παραδείγματα που έχουμε αφορούν σε εταιρείες του ποδαριού. Μεγάλη προσοχή.

[print_link]