Αγαπητοί φίλοι του greekhelicopters,

πρόσφατα η Π.Α. με έστειλε στην Ιταλία για να εκπαιδευτώ στο ιταλικό σχολείο υποθαλάσσιας διαφυγής (emergency underwater escape school). Θεωρώ την εμπειρία μου αυτή τόσο χρήσιμη που κρίνω σκόπιμο να την εκθέσω μέσω του site.

Το σχολείο αυτό βρίσκεται σε μια βάση ελικοπτέρων στην πόλη Marinella 10 χλμ νότια από την La Spezia. Εκεί εδρεύουν τα bell 212 και τα EH-101 της marina militare. Θεωρείται NATOικό και σ αυτό εκπαιδεύεται πληθώρα χειριστών ελικοπτέρων από όλο τον κόσμο.

Την πρώτη ημέρα της παραμονής μας εκεί παρακολουθήσαμε ένα briefing μίας περίπου ώρας που αφορούσε το πως γίνεται η εκπαίδευση. Στην συνέχεια μεταβήκαμε στην πισίνα όπου αρχικά μας ζήτησαν να κάνουμε ”μακροβούτι” τουλάχιστον 10 μέτρων και έπειτα να κολυμπήσουμε την περίμετρο της πισίνας, κι όλα αυτά μόνο με μαγιό. Κάπου εκεί αρχίσαμε να αντιλαμβανόμαστε ότι δεν γνωρίζουμε τόσο καλό κολύμπι όσο νομίζαμε! Στην συνέχεια επαναλάβαμε την διαδικασία με φόρμες πτήσεων και αργότερα και με σωσίβια τα οποία όμως δεν ήταν φουσκωμένα, κάτι το οποίο πιθανόν και να συμβεί στην πραγματικότητα, ειδικά αν δεν έχουν συντηρηθεί καλά… Δημιουργείται λοιπόν το ερώτημα : αν πνίγομαι σε μία θερμαινόμενη πισίνα επειδή φοράω μόνο μια φόρμα και δεν μπορώ να κολυμπήσω 200 μέτρα, τότε σε φουρτουνιασμένη και παγωμένη θάλασσα, τι θα κάνω? (υπόψην ότι μεσοπέλαγα και τα καλοκαίρια η θάλασσα κρύα είναι, άρα το ότι δεν πάω στην Μύκονο τον χειμώνα με το R44 δεν λέει κάτι…)

Την δεύτερη ημέρα επαναλάβαμε όλα αυτά αλλά επιπλέον κάναμε και άπνοιες. Η απαίτηση ήταν για 45 δευτερόλεπτα τουλάχιστον άπνοια σε οριζόντια στάση και 30 ανάποδα. Κάπου εκεί ήρθε κι η δεύτερη απογοήτευση αφού συνειδητοποιήσαμε ότι σε πλήρη ηρεμία με τον οργανισμό να έχει την ελάχιστη απαίτηση για οξυγόνο δεν μπορούσαμε αρχικά να ”πιάσουμε” τους χρόνους. Σε ένα ελικόπτερο που βρίσκεται σε αυτοπεριστροφή σε χρόνο που δεν το περιμένεις και με την αδρεναλίνη στα κόκκινα δεν θα ήμουν υπερβολικός αν έλεγα ότι είναι ανέφικτο!

Την τρίτη ημέρα μαζί με τις άπνοιες και την κολύμβηση ήρθε και η ώρα να μπούμε σ αυτό που αποκαλούν οι ιταλοί HELO DUNKER : Μια συσκευή αποτελούμενη από ένα κουβούκλιο όμοιο με την καμπίνα ενός ελικοπτέρου κατευθυνόμενο μέσω συρματοσχοίνων και τροχαλίων ώστε να δίνει την δυνατότητα στον χειριστή του να το ανεβοκατεβάζει είτε με αργό είτε με γρήγορο ρυθμό, να το περιστρέφει και να το ταλαντεύει κι όλα αυτά πάνω ή μέσα στην πισίνα. Ένας εξομοιωτής δηλαδή χωρίς collective, check lists, instrument panel και οτιδήποτε άλλο θα εμποδίσει ή θα τραυματίσει έναν επιβαίνοντα καθώς επίσης και χωρίς blades (ως εκ τούτου γίνεται αντιληπτό ότι σε πραγματικές συνθήκες η διαφυγή θα είναι πολύ πιο δύσκολη!!!). Μπήκαμε σ αυτήν την καμπίνα και μας έγινε εξομοίωση αρκετών περιπτώσεων προσθαλάσσωσης (απλή βύθιση, ταχεία βύθιση, πλάγια επαφή με την επιφάνεια νερού, περιστροφή μετά την επαφή, περιστροφή με ταλαντώσεις κλπ). Κάπου εκεί ήταν που αρχίσαμε να σκεφτόμαστε πιό σοβαρά το ενδεχόμενο αλλαγής επαγγέλματος αφού σε όλες τις περιπτώσεις μας κατέβαλε πανικός. Σε κάποιες περιπτώσεις ξεχνούσαμε να λύσουμε τις ζώνες, σε άλλες προσπαθούσαμε να διαφύγουμε από λάθος έξοδο σε κάποιες άλλες ενώ είχαμε βγεί από το ”ελικόπτερο” αντί να κολυμπάμε προς την επιφάνεια κατευθυνόμασταν προς τον πυθμένα…κι όλα αυτά ενώ ήμασταν προετοιμασμένοι με το ένα χέρι στο κάθισμα για να μην αποπροσανατολιστούμε και το άλλο στο release της ζώνης!… Ημέρα, σε προστατευμένο περιβαλλον…Άραγε τι πιθανότητες να έχουμε την νύχτα?

Η εμπειρία του σχολείου αυτού με έκανε να πειστώ ότι:

1.Δεν είμαι γελοίος όταν φοράω το σωσίβιό μου στο ελικόπτερο. Αυτός που με κοροιδεύει είναι μελλοθάνατος.
2.Πρέπει από μόνος μου να σκεφτώ και να τυποποιήσω τις ενέργειές μου (μέχρι τώρα δεν ήξερα καν που είναι το jettison της πόρτας).
3.Χρειάζομαι αδιάβροχο φακό και φυάλη οξυγόνου τουλάχιστον πέντε αναπνοών.
4.Οι πλωτήρες είναι όντως απαραίτητοι.
5.Ότι κάνω να το κάνω σωστά και με ασφάλεια. Αν δεν μπορώ να το κάνω σωστά τότε απλώς δεν αξίζει να το κάνω. Αν όμως δεν μπορώ να το κάνω με ασφάλεια τότε δεν πρέπει να το κάνω!

Καλές πτήσεις!

Ανθσγος (Ι) Αντωνόπουλος Σωτήρης, συγκυβερνήτης ε/π SAR SUPER PUMA

Υ.Γ.: Κατόπιν προτροπής του πολύ καλού μου φίλου και μέλους του greekhelicopters Παναγιώτη Καντζάβελου, παρουσιάστηκα στον ιταλό Διοικητή της μονάδος και ρώτησα πώς θα γινόταν να επισκευτούν το σχολείο για εκπαίδευση group ελλήνων χειριστών ελικοπτέρων γενικής αεροπορίας. Δυστυχώς όμως κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο αφού κι εμείς πήγαμε μετά από συμφωνία του Υ.ΕΘ.Α με την ιταλική Π.Α. Ευελπιστώ ότι στο μέλλον θα δημιουργηθεί κι εδώ αντίστοιχος χώρος όπου θα υπάρχει πρόσβαση.

[print_link]