Τις τελευταίες εβδομάδες όπως γνωρίζετε, έχουν προκύψει πολύ σημαντικά θέματα που αφορούν στην Γενική Αεροπορία και στις πτήσεις της από το αεροδρόμιο των Μεγάρων αλλά κι απ’ άλλα αεροδρόμια όπως για παράδειγμα του Τατοΐου. Τα πράγματα στα Μέγαρα είναι πολύ χειρότερα καθότι εμπλέκονται και οι αεροπορικές εταιρείες, οι σχολές, οι οργανισμοί συντήρησης κτλ.
Εξαιρετικά τεράστιες οι αυξήσεις στα παράβολα για όλες τις διαδικασίες που αφορούν στις αεροπορικές εταιρείες, σχολές κλπ, απίθανος περιορισμός, πέρα από κάθε λογική στις ώρες λειτουργίες του αεροδρομίου των Μεγάρων και φυσικά έλλειψη προσωπικού, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου τόσο για την εύρυθμη λειτουργία του μοναδικού αεροδρομίου που φιλοξενεί την Γενική Αεροπορία στην Ελλάδα όσο και για την ίδια τη Γενική Αεροπορία.
Ακόμα και στο αεροδρόμιο του Τατοΐου όπου φιλοξενούνται αποκλειστικά αερολέσχες υπό την αιγίδα της Ελληνικής Αεραθλητικής Ομοσπονδίας, έχει ξεκινήσει εκ νέου, μία προσπάθεια δημιουργίας κωλυμάτων άνευ λόγου και αιτίας στην εύρυθμη λειτουργία των πτήσεων. Όσοι γνωρίζουν πιθανολογούν ότι έχει σχέση με την ανεπάρκεια προσωπικού αλλά και την απαίτηση μερίδας ελεγκτών της ΠΑ να λαμβάνουν επίδομα Eurocontrol. Για παράδειγμα όπως καταλαβαίνουμε από την τελευταία δημοσίευση στο AIP, εξαφανίστηκε η χρήση του σποτ των ελικοπτέρων για εκπαίδευση, το τσιμεντάκι των δέκα τετραγωνικών δηλαδή που χρησιμοποιούν τα ελικόπτερα από… πάντα, αλλά και ο κύκλος των ελικοπτέρων αφού πλέον τα ελικόπτερα θα χρησιμοποιούν τον κύκλο των αεροπλάνων δημιουργώντας τεράστιο πρόβλημα στην ασφάλεια των πτήσεων, μιας και οι ταχύτητες των ελικοπτέρων περιορίζονται στα 60 kts ενώ των αεροπλάνων στα 90 kts. Η απάντηση είναι ότι το «ελικοδρόμιο», το τσιμεντάκι δηλαδή που αναφέρουμε ως σποτ δεν έχει άδεια ελικοδρομίου… μέσα στο αεροδρόμιο…
Για όλα τα παραπάνω έγιναν πολλές επαφές με όλες τις διοικήσεις και όλους τους φορείς των αεροπορικών εταιρειών, σχολών κλπ. Αποτέλεσμα… μηδέν. Δεν υπάρχει δυστυχώς κοινό έδαφος αλλά και διάθεση από τις διοικήσεις για επίλυση των προβλημάτων. Εκτός φυσικά εάν υπάρχει παρασκήνιο που δεν γνωρίζουμε…
Τις τελευταίες λοιπόν εβδομάδες γράφτηκαν πολλά σχετικά άρθρα από πολλά ειδησεογραφικά κέντρα έντυπου αλλά και ηλεκτρονικού τύπου πολλά Εκ των οποίων αναδημοςιεύσαμε και από εδώ. Φυσικά με διάθεση δημοσιοποίησης των προβλημάτων. Δυστυχώς κάποιοι που θα έπρεπε από την αρχή να ασχοληθούν με τα προβλήματα της Γενικής Αεροπορίας και να βρουν λύσεις δεν έδωσαν καμία σημασία σε βαθμό μάλιστα παρεξήγησης. Όταν δε βγήκαν τα άρθρα, θεώρησαν, διαμαρτυρόμενοι εντόνως, ότι αυτά αποτελούν προσωπική στοχοποίηση.
Θέλουμε να απευθυνθούμε με πολύ σεβασμό, σε όσους εδόθη μια διοικητική θέση και μάλιστα για έργο που αφορά στο δημόσιο συμφέρον οτι,
«Δεν ενδιαφέρει κανέναν ποιος είστε ούτε έχουμε κάτι προσωπικό μαζί σας όπως θέλετε να πιστεύετε. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι όποιος αναλαμβάνει μια νευραλγική θέση να κάνει τη δουλειά του δίνοντας λύση στα προβλήματα της αρμοδιότητάς του».
Άλλωστε κατά την ταπεινή μας άποψη αυτός είναι και ο λόγος ύπαρξης ενός προϊσταμένου και όχι απλώς να περνάει ο χρόνος απολαμβάνοντας ένα μισθό. Δεν υποχρεώθηκε ποτέ κανένας να αναλάβει μια θέση χωρίς να τη θέλει ή χωρίς να μπορεί. Είναι όμως ευκόλως εννοούμενο ότι σε μια δημόσια διοικητική θέση όταν παρατηρείται ανεπάρκεια, αδράνεια ή οτιδήποτε άλλο θα υπάρξει έντονη κριτική. Όχι κατά προσωπικού φυσικά αλλά κατά του θεσμού όταν καταπατούνται διαδικασίες και δικαιώματα είναι επόμενο, και θα πρέπει, να υπάρξει αντίδραση. Αν κάποιος πιστεύει ότι η θέση που του εδόθη είναι υπεράνω των δυνάμεών του ή δεν γνωρίζει τα θέματα ή απλά δεν μπορεί, είναι υποχρεωμένος για το κοινό συμφέρον να ζητήσει την αντικατάσταση του. Οι διοικήσεις έρχονται και παρέρχονται. Είναι απαράδεκτο όμως, αυτές οι διοικήσεις να γίνονται τροχοπέδη στην εξέλιξη και ανάπτυξη της Γενικής Αεροπορίας σε μια χώρα μάλιστα όπως η Ελλάδα με ότι αυτό φυσικά συνεπάγεται για την Οικονομία της.
Ίσως να υπάρχει οργανωμένο σχέδιο για την διάλυση της Γενικής Αεροπορίας που δεν γνωρίζουμε, ίσως υπάρχουν ιδιοτελή συμφέροντα, ίσως απλή άγνοια. Ίσως τίποτα από όλα αυτά, όμως είμαστε αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουμε όλα τα έννομα μέσα, ώστε να περισώσουμε το «δικαίωμά μας στην πτήση» (δανειζόμαστε το μότο της AOPA), το αναφαίρετο δικαίωμά μας στην ελεύθερη μετακίνηση, που αποτελεί φυσικά Συνταγματικό δικαίωμα και αδιαμφισβήτητο προνόμιο της Δημοκρατίας μας.
Συντεχνιακά, συνδικαλιστικά, προσωπικά η ίσως και κομπλεξικά τερτίπια δεν μας απασχολούν καθόλου. Θελουμε απλά λύσεις στα προβλήματα που έχουν προκύψει στη Γενική Αεροπορία.