Μετά από αρκετό καιρό παραμονής μου στην 384 ΜΕΔ και μερικές υπηρεσίες ανήμερα εορτών, όπως Πάσχα, Χριστούγεννα, Καθαρά Δευτέρα κλπ, έχω να παρατηρήσω ότι τέτοιες μέρες υπάρχει αρκετή κινητικότητα από μέρους μας. Περισσότερη ίσως από άλλες ημέρες.

Τις απογευματινές ώρες της Κυριακής 14 Φεβρουαρίου 2010 διεξήχθη έρευνα και  ανεύρεση αγνοούμενου ψαροντουφεκά στην θαλάσσια περιοχή του Αγίου Γεωργίου. Έγινε κατάδειξη της θέσεως και ο αγνοούμενος επιβιβάστηκε επί παραπλέοντος πλωτού. Το πλήρωμα του ελικοπτέρου αποτελείτο από τους:

Κυβερνήτης: Σγος (Ι) Ταχτσίδης Ηρ.
Συγκυβερνήτης: Υπσγος (Ι) Χρήστου Κων/νος
Ιπτάμενος Μηχανικός: Ανθυπασπιστής Νικολάου Α.
Σύνδεσμος: Αρχικελευστής Γιαννίρης Κων/νος
Διασώστες: Επικελευστής Πέππας Ε. και Κελευστής Τριάρχης

Την Καθαρά Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου, δύο surfers ξεκίνησαν από την Λούτσα για να εξασκήσουν το χόμπι τους. Η ημέρα φαινόταν ιδανική μιας και έπνεαν ισχυροί δυτικοί άνεμοι εντάσεως μέχρι και 7 Beaufort. Ωστόσο στις πρώτες απογευματινές ώρες οι άνεμοι κόπασαν και οι δύο surfers βρέθηκαν πολύ μακριά απ τις ακτές της ανατολικής Αττικής, με μόνο «κινητήριο» μέσο τα χέρια τους.

Οι συγγενείς τους στην Λούτσα ανησύχησαν και ενημέρωσαν την αστυνομία και το λιμενικό σώμα. Άμεσα απογειώθηκε το ελικόπτερο επιφυλακής τύπου Super Puma από την αεροπορική βάση Ελευσίνας και ξεκίνησε έρευνα στο τρίγωνο Λούτσα – Μεγανήσι  – Ακρωτήριο Βίγλα, στον Νότιο Ευβοϊκό κόλπο.

Μετά από παρέλευση μιάμισης ώρας το ελικόπτερο εκτράπηκε βορειοδυτικότερα για έλεγχο στίγματος, στην θαλάσσια περιοχή ανοιχτά των Δικαστικών. Όντως στις 18:30 τοπική ο κυβερνήτης του ελικοπτέρου Σμηναγός (Ι) Καστελλάνος Μιχαήλ, ελέγχοντας οπτικά ένα Clutter στο radar εντόπισε τους δύο φίλους. Είχαν εγκαταλείψει την μία σανίδα και προσπαθούσαν να βγούν στην ακτή κάνοντας «κουπί» με τα χέρια τους. Κρυώνανε πολύ και απείχαν τουλάχιστον 4 μίλια απ την ακτογραμμή.

Ειδοποιήθηκαν μέσω ασυρμάτου το Κέντρο Έρευνας και παραπλέον πλωτό του λιμενικού σώματος και περισυλλέγησαν οι δύο αγνοούμενοι λίγο μετά το τελευταίο φώς. . Το πλήρωμα του ελικοπτέρου αποτελείτο από τους:

Κυβερνήτης: Σγος (Ι) Καστελλάνος Μ.
Συγκυβερνήτης: Υπσγος (Ι) Αντωνόπουλος Σ.
Ιπτάμενος Μηχανικός: Ανθυπασπιστής Κονταξής.
Σύνδεσμος: Ανθυπασπιστής Τσαχουρίδης
Διασώστες: Επικελευστής Τσουβέλας. και Κιττάκης.

Με αφορμή την επιχείρηση αυτή και δεδομένου ότι πετούσα κι εγώ ως συγκυβερνήτης στο εν λόγω ελικόπτερο, θα ήθελα να αναφερθώ σε κάποια αξιοσημείωτα γεγονότα:

Το πρώτο αφορά την δυσκολία αποκάλυψης στόχων ακόμα και σε ιδανικές συνθήκες. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να βρεθεί σε μία θαλάσσια έκταση μερικών τετραγωνικών μιλίων μία βάρκα, μία ιστιοσανίδα και ακόμα περισσότερο ένα κεφάλι το οποίο εξέχει απ την επιφάνεια της θάλασσας. Το τονίζω αυτό, γιατί οι περισσότεροι έχουμε την ψευδαίσθηση ότι το ελικόπτερο βλέπει κατά κάποιον μαγικό τρόπο τα πάντα.

Σας γνωστοποιώ, ότι το μόνο μέσο έρευνας κατ’ ουσίαν είναι τα μάτια μας! Εξεπλάγην όταν ο κυβερνήτης μού είπε ότι είδε τυχαία ένα περίεργο Clutter στο Radar και ήταν το πανί της ιστιοσανίδας. Δεν είμαστε εξοπλισμένοι με Radar για τέτοιου είδους έρευνα. Η συγκεκριμένη συσκευή υπάρχει περισσότερο για χαρτογράφηση και αποφυγή καιρού. Είμαι δε αρκετά σίγουρος ότι αν οι συνθήκες ήταν χειρότερες θα υπήρχαν τόσα πολλά στίγματα από τον κυματισμό που δεν θα είχε εντοπίσει τίποτα. Τα καλύτερα μέσα αποκάλυψης είναι η φωτοβολίδα, το Leiser  και το dye marker, που δημιουργεί κηλίδα στο νερό γύρω απ τον ναυαγό. Καλό θα ήταν αφού θέλουμε να κάνουμε κάτι, να το κάνουμε καλά και με ασφάλεια. Αν δεν το κάνουμε καλά, δεν αξίζει να το κάνουμε. Αν δεν το κάνουμε με ασφάλεια θα πρέπει να μας απαγορευτεί να το κάνουμε. Δεν θέλω να πω με αυτό ότι πρέπει να απαγορευτεί το surfing για λόγους ασφαλείας. Αλλά κοντά στον νού κι η γνώση…

Το δεύτερο που θα ήθελα να παρατηρήσω, είναι η ανεξήγητη ανευθυνότητα, κατά την οποία όλοι μας πάμε και υψώνουμε τον χαρταετό μας στην γειτνίαση αεροδρομίων! Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί εμμένουμε να τον υψώνουμε εκεί και όχι σ’ όλη την υπόλοιπη χώρα! Στα 130 knots που πετάει το Super Puma η σύγκρουση με χαρταετό θα ήταν μέχρι και ολέθρια. Θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα με το να το πετύχει σφαίρα! Και χθες πρέπει να αποφύγαμε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή τουλάχιστον 5 χαρταετούς! Ακόμα και στην περιοχή γύρω από το διεθνές αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος που περάσαμε για να επισπεύσουμε την άφιξή μας στην Λούτσα συνέβαινε το ίδιο πράγμα. Αναρωτήθηκε κανένας ασυνείδητος πόσες εκατοντάδες ψυχές θα χαθούν αν ρουφήξει στην απογείωση τον χαρταετό του ένα επιβατικό αεροπλάνο?

Επιπλέον επιστρέφοντας στην βάση μας, για άλλη μια φορά ενοχληθήκαμε από κάποιον μπούφο που έκανε χρήση Leiser! Είναι η πολλοστή φορά που συμβαίνει, ειδικά στο στενό της Ψυτάλλειας που είναι η τελική της Ελευσίνας. Και ενώ το έχουμε επισημάνει κανείς δεν λαμβάνει μέτρα.

[print_link]